
Kafirlərin vilayətini qəbul etmək imanla uyğun gəlmir.
“Ey iman gətirənlər! Möminləri qoyub kafirləri (özünüzə) dost tutmayın (yəni onların əmri altına keçməyin). Yoxsa Allaha öz əleyhinizə açıq-aydın bir dəlil verməkmi istəyirsiniz?” (“Nisa”, 144)
Nöqtələr:
Möminlərin kafirlərlə rabitə yaratmaq haqları yoxdur. Yalnız münafiqlərin kafirlərlə sıx əlaqəsi ola bilər. Quran kafirləri münafiqlərin qardaşı kimi xarakterizə etmişdir.
Bildirişlər:
- Kafirlərin vilayətini qəbul etmək imanla bir yerə sığmaz. Bir qəlbdə iki sevgi ola bilməz.
- Təvəlla və təbərra (yəni Allah dostları ilə dost olub, düşmənlərindən uzaq durmaq) möminlərlə dostluq, kafirlərdən uzaq durmaqdır və bu, imanın üçün gərəkən şərtdir.
- Xarici siyasətdə siyasi və iqtisadi əlaqələr, seçki, çıxartmaq, təyin etmək kimi məsələlər kafirlərin müsəlmanlar üzərində iqtidarına gətirib çıxaracaqsa, harama hökm olunmuşdur.
F.A.
Nur təfsirindən istifadə olunmuşdur.